1806 - 1836 : bouw van de Arc de Triomphe in Parijs

In 1666 gaf Colbert, raadsman van Lodewijk XIV, de tuinarchitect van de koning, Le Nôtre, opdracht het Paleis van de Tuilerieën te verfraaien met een zich tot de heuvel van Chaillot uitstrekkend landschapspark. Le Nôtre verlengde het perspectief vanuit het paleis, met de aanleg van brede lanen omzoomd met beplantingen.

In 1694 kreeg de nieuw gecreëerde brede laan de naam Champs Elysées verwijzend naar de Griekse mythologie. Men moest nog 112 jaar wachten voor een nieuwe transformatie van deze inmiddels wereldberoemde plek : Napoleon Bonaparte besloot in1806, na de slag bij Austerlitz, op de Place de l’Etoile een monument ter ere van het keizerlijk leger te laten oprichten, in de vorm van een triomfboog, een verwijzing naar zijn militaire talent en de Oudheid. Zo begon de bouw van het beroemde monument.

Na de val van het Keizerrijk en tijdens de restauratie lagen de werkzaamheden een tiental jaren stil. In 1825 werden ze hervat en voltooiing van de bouw vond plaats in 1836. Zeer spoedig, na de onthulling door koning Louis-Philippe, werd de Arc de Triomphe een onvermijdbare plaats voor officiële plechtigheden in Parijs : begrafenissen van Napoleon en Victor Hugo, begraven van de onbekende soldaat (11 november 1920), aansteken van de herdenkingsvlam (1923), défilé van het Verzet met generaal de Gaulle (augustus 1944) en natuurlijk is het de plek voor de feestelijkheden rond 14 juli en voor het vieren van overwinningen in het kader van het WK voetbal.